Od samego początku hotel był uosobieniem luksusu i oferował gościom liczne udogodnienia, takie jak bieżąca zimna i ciepła woda w każdym pokoju, centralne ogrzewanie czy salony fryzjerskie dla pań i panów. Po I wojnie światowej hotel stał się miejscem spotkań artystów i ważnych osób ze świata polityki. Do wybuchu II wojny światowej działał tu Polski Klub Artystyczny, a w 1924 roku odbył się bal autorów dramatycznych ze znamienitymi gośćmi – Marią Pawlikowską – Jasnorzewską, Janem Lechoniem, Stefanem Żeromskim, Kornelem Makuszyńskim i Tadeuszem Boy – Żeleńskim.
Podczas Powstania Warszawskiego hotel był bazą zaopatrzeniową dla powstańców i ludności stolicy. Jako jedyny w okolicy w całości przetrwał wojnę, dzięki czemu stał się siedzibą licznych przedstawicielstw dyplomatycznych, np. Ambasady Stanów Zjednoczonych i Międzynarodowego Czerwonego Krzyża.
Po wojnie pojawiły się pomysły na remont wnętrz hotelu, jednak żaden z nich nie doszedł do skutku (uff!), dzięki czemu budynek zachował swój przedwojenny charakter. W 2004 roku zakończono ponad trzyletni remont generalny – to wtedy powstało charakterystyczne lobby hotelu z żywymi palmami. Pokoje dostosowano do współczesnych oczekiwań gości, stworzono także sale konferencyjne, a fasada odzyskała swą przedwojenną wspaniałość.
Od tego czasu gości setki tysięcy podróżujących do Warszawy w celach biznesowych, turystycznych i kulturalnych.