Alzacja winem płynąca

Autor tekstu: , Data publikacji:

Alzacja, osłonięta pasmem Wogezów, ma klimat półkontynentalny, suchy i ciepły – idealny do uprawy winorośli. Nic dziwnego, że wino z tego regionu cieszy się uznaniem smakoszy już od tysiąca lat. Marzena Mróz zaprasza na jesienną wyprawę szlakiem legendarnego rieslinga, pinot gris i muscatu.

Alzacki szlak wina to 180-kilometrowa trasa, która prowadzi z Marlenheim do Thann. Jest kręta i urozmaicona, a chwilami oferuje absolutnie sielskie widoki. Trasa wiedzie bowiem przez wzgórza porośnięte winoroślą, małe miasteczka pełne brukowanych uliczek i zabytków, wioski w których królują domy z muru pruskiego. Na szlaku nie brak winiarni zwanych z niemiecka winstubs i restauracji oferujących proste smaczne dania.

Region na szlaku

Położenie geograficzne Alzacji – na skrzyżowaniu wpływów germańskich i romańskich – wyjaśnia historię uprawy winnych krzewów, wprowadzoną tu 2000 lat temu przez Rzymian, a następnie wskrzeszoną przez Merowingów i Karolingów, którzy cenili sobie „wzmacniające” działanie win z tego regionu. Tysiąc lat temu winorośl była uprawiana w 160 miejscowościach alzackich, a w średniowieczu wina te uchodziły za jedne z najlepszych w Europie.

Uprawa winorośli w Alzacji osiągnęła apogeum w XVI wieku, a następnie została brutalnie przerwana przez Wojnę Trzydziestoletnią. Odrodziła się dopiero po pierwszej wojnie światowej, gdy winiarze zdecydowali się na produkcję trunków, których recepturę opracowano na bazie szlachetnych szczepów. Po 1945 roku ta polityka została jeszcze wzmocniona dzięki wprowadzeniu zasad dotyczących wytyczenia granic obszaru upraw winorośli i ustalenie ścisłych reguł produkcji i winifikacji. W 1962 roku oficjalnie wprowadzono certyfikat Apellation d’Origine Controlee Alsace, w 1975 – Alsace Grand Cru i w 1976 – uznaniem nazwy Cremant d’Alsace. Dziś, zrzeszeni w CIVA producenci, pośrednicy i sprzedawcy, wspólnie działają na rzecz wypromowania i rozpowszechnienia win alzackich na świecie.

Siedem szczepów

Wina alzackie powstają na bazie siedmiu szczepów winogron. Sylvaner d’Alsace jest świeży i lekki, słynie z owocowego lub kwiatowego bukietu, w którym dominują aromaty cytrusów, białych kwiatów i świeżo skoszonej trawy. Serwowany jest do potraw na bazie owoców morza, a także do ryb i wędlin. Pinot Blanc wyróżnia się aromatami owoców prosto z sadu, jest miękkie, delikatne i świeże. Pasuje do większości dań. Riesling z tego regionu to wytrawne, rasowe wino o finezyjnym bukiecie, z nutą cytrusów, kwiatów lub minerałów. Świetne wino do białego mięsa i – nie tylko alzackich – kiełbasek. Muscat cechuje bukiet świeżych winogron i – w przeciwieństwie do muskatów pochodzących z regionów Morza Śródziemnego – jest winem wytrawnym. Smakuje jako aperitif, uwielbiają je amatorzy szparagów. Pinot Gris jest – w opinii enologów – mocne, krągłe i długie.

alzacja francja 2

Zapach przypomina aromat runa leśnego, czasem z lekką nutą wędzonki. Podawane do foie gras, dziczyzny, białego mięsa i podrobów. Gewurztraminer słynie z aromatu kwiatów, owoców i korzeni. Doskonały do potraw egzotycznych, serów i deserów. Pinot Noir rozwija aromaty czerwonych owoców – czereśni, malin, porzeczek. Dojrzewa w beczkach, co nadaje mu bardziej złożoną strukturę. Pasuje do dziczyzny, wędlin i kozich serów.