W 2001 roku wiedeńska Ringstraße i Śródmieście zostały uznane za Światowe Dziedzictwo Kulturowe UNESCO. Bulwar podzielony na 9 odcinków (od Stubenrigu do Schottenringu) wraz z nabrzeżem Franciszka Józefa nad Kanałem Dunajskim okala zabytkowe centrum Wiednia i stanowi ważny węzeł komunikacyjny miasta.
Historia Ringstraße rozpoczęła się 20.12.1857 r., kiedy cesarz Franciszek Józef zarządził zburzenie umocnień otaczających Śródmieście i zabudowanie tzw. Glacis – terenu leżącego przed dawnymi basztami i murami miejskimi, wykorzystywanego wcześniej przez wojsko. W tym miejscu miała powstać elegancka ulica, a przy niej reprezentacyjne budowle. Największy projekt urbanistyczny w historii Wiednia połączył Śródmieście, zdominowane przez cesarską rezydencję i pałace arystokracji, z zamieszkałymi przez drobnomieszczaństwo przedmieściami. Ostatecznie też budowa Ringstraße przypieczętowała transformację feudalnego miasta rezydencjonalnego monarchii naddunajskiej w europejską metropolię.
Plan przewidywał założenie ulicy o 57 m szerokości i ok. 5 km długości, złożonej z dwóch alei o mniej więcej kolistym kształcie, przy której miały znajdować się monumentalne budynki użyteczności publicznej, pałace, prywatne kamienice czynszowe, place i parki.
Budynki przy wiedeńskiej Ringstraße należą do najważniejszych zabytków miasta. W stylu neorenesansowym zbudowano Operę Narodową, Uniwersytet, Giełdę oraz Muzeum Historii Sztuki i Muzeum Historii Naturalnej, cechy neobaroku nosi również Teatr Zamkowy, dla Ratusza wybrano flamandzki gotyk, a dla Kościoła Wotywnego neogotyk.
Pierwotnie nie planowano budowy hoteli przy Ringstraße. Jednak w związku z Wystawą Światową w 1873 r. wzrosło zapotrzebowanie na reprezentacyjne kwatery dla gości, dzięki czemu powstały eleganckie hotele, jak np. Sacher. Najstarszym hotelem przy Ringu jest otwarty w 1870 r. Grand Hotel, który powstał z zaadaptowanego budynku mieszkalnego i do końca monarchii był ulubionym miejscem spotkań austriackiej arystokracji i mieszczaństwa. Pałac Württembergów przy Kärntner Ring już kilka lat po ukończeniu budowy był wykorzystywany jako hotel i do dzisiaj jest siedzibą hotelu Imperial.
Ważnymi ośrodkami życia społecznego były salony pałaców przy Ringstraße, w których przedstawiciele śntrum miasta, a baron przemysłu tekstylnego Friedrich Leitenberger jednym z największych mecenasów sztuki tamtych czasów. Natomiast w renomowanym salonie pisarki i dziennikarki Berty Zuckerkandl w Pałacu Liebenów-Auspitzów bywała artystyczna i naukowa elita Austrii.
Ringstraße służyła również jako miejsce, w którym demonstrowano szerokim masom znaczenie historycznych wydarzeń. W marcu 1938 roku Adolf Hitler ogłosił Anschluss – przyłączenie Austrii do Rzeszy Niemieckiej. Muzeum Żydowskie zaprezentuje ekspozycjedotyczącą udziałowi żydowskiej społeczności w rozwoju Wiednia
W związku z rocznicą władze Wiednia przygotowały serię ciekawych wydarzeń, które będą miały miejscy w przyszłym roku. Na wiosne w Centrum Architektury będzie pokazywana wystawa, poświęcona wiedeńskiemu budownictwu okresu narodowego socjalizmu. Muzeum Żydowskie zaprezentuje ekspozycję pokazującą wkład społeczności żydowskiej w rozwój austriackiej stolicy.W lecie Belweder zorganizuje wystawę „Klimt i Ringstraße”, poświęconą charyzmatycznym malarzom, którzy współtworzyli Ringstraße i wywarli znaczący wpływ na sztukę swoich czasów. Oprócz tych i wielu innych wydarzeń zwiedzający Wiedeń będą mogli wziąc udział w dziesiątkach tematycznych wycieczek, jak choćby śladami Zygmunta Freuda
Więcej informacji: www.ringstrasse2015.info
