Wystawa w Wilnie z polską sztuką i historią

Autor tekstu: , Data publikacji:

Po czteromiesięcznej zimowej przerwie spowodowanej pandemią MO Muzeum w Wilnie,otworzyło się na nowo 20 marca. Muzeum przygotowało dwie ekspozycje. „Trudny wiek. Szapocznikow — Wajda — Wróblewski” to zbiór prac uznanych polskich artystów przedstawiający ich doświadczenia okresu powojennego oraz osobiste relacje z Wilnem przez pryzmat rzeźby, filmu i malarstwa. Druga wystawa, „Trudny wiek. Wilno, 1939–1949”, opowiada o kwestiach wieloetniczności miasta Wilna i zmian, które nastąpiły w nim w ciągu tej dramatycznej dekady.

 

Wystawa prezentująca polskich artystów: rzeźbiarkę konceptualną Alinę Szapocznikow, reżysera filmowego Andrzeja Wajdę oraz malarza Andrzeja Wróblewskiego, to jak dotąd największe przedsięwzięcie litewskiego muzeum działającego od trzech lat. Ekspozycja budowana była we współpracy z 25 zagranicznymi muzeami, galeriami i kolekcjami prywatnymi i w rezultacie prezentuje około 120 dzieł sztuki z 5 krajów. Wystawa, która po raz pierwszy została pokazana w Katowicach w 2018 roku, jest kuratorowana przez Andę Rottenberg, polską historyczkę i uznaną na całym świecie kuratorkę sztuki. Tytułowy trudny wiek – termin zapożyczony z rzeźby Aliny Szapocznikow z 1956 roku przedstawiającej nastoletnią postać – odnosi się zarówno do konkretnego okresu historycznego, jak i ważnego dla wspomnianych twórców okresu dojrzewania.

Projekt był współfinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP i koordynowany w partnerstwie z Instytutem Adama Mickiewicza w Warszawie.

– To kolejny projekt IAM, który ukazuje prace najwybitniejszych polskich twórców powojennych. Po sukcesie ubiegłorocznej wystawy Andrzeja Wróblewskiego „Waiting room” w Moderna Galerija w Słowenii, tym razem publiczność litewska będzie mogła zapoznać się z fenomenem twórczości pokolenia „zarażonego wojną” oraz odkryć, w jaki sposób malarstwo, film i rzeźba interpretowały zbliżone doświadczenia –  mówi Barbara Krzeska, zastępca dyrektora Instytutu Adama Mickiewicza.

Druga wystawa, „Trudny wiek. Wilno, 1939–1949 ”, choć o mniejszym rozmachu, jest hołdem dla Andrzeja Wróblewskiego, który urodził i wychował się w Wilnie. To właśnie związek artysty z miastem był inspiracją dla MO Muzeum do podjęcia dyskusji na temat tego trudnego dla stolicy Litwy okresu i zmian, jakie przyniosła wojna w zakresie architektury, kultury i środowiska etnicznego.

– Wystawa jest poświęcona Wilnie i jego polskim mieszkańcom, którzy w okresie powojennym musieli zmierzyć się z bolesnymi wydarzeniami, o których przez wiele lat się nie mówiło. Kontekstem tutaj jest też zmiana fizycznej bryły miasta – transformacje urbanistyczne i architektoniczne – pisze Giedrė Jankevičiūtė, kuratorka wystawy w Muzeum MO. – Wszystkie te przemiany zostały ujawnione na tej wystawie dzięki kolekcji artefaktów: dzieł sztuki, fotografii, dokumentów i planów architektonicznych.

Ze względu na ogólnokrajową kwarantannę, MO Muzeum zostało zmuszone do przesunięcia daty otwarcia wystaw. Zapewniając wszystkie niezbędne środki ostrożności, muzeum otworzyło się na nowo 20 marca i umożliwia zwiedzenie wystawy ograniczonej liczbie osób.