– Co roku Bali odwiedza 2 mln turystów z zagranicy i aż 7 mln Indonezyjczyków. Zdajemy więc sobie sprawę, że powinniśmy budować hotele dostosowane do ich właśnie potrzeb, ponieważ rozrastająca się indonezyjska klasa średnia napędza sektor hotelowy – mówi Sean Brennan, wiceprezes sieci hotelowej Alila Hotels and Resorts.
Od sześciu lat Indonezja odnotowuje wzrost PKB rzędu co najmniej 5 proc. rocznie i choć ostatnio to tempo nieco spadło (5,2 proc. w pierwszym kwartale 2014 względem 5,7 proc. w kwartale poprzednim), przewiduje się, że w 2015 r. wskaźnik ten znów skoczy do 5,8 proc.
Oprócz tropikalnego archipelagu złożonego z 18 tys. wysp, dzięki któremu branża turystyczna generuje rocznie 8,5 mld dol., kluczowymi filarami gospodarki Indonezji są także bogate zasoby ropy naftowej, gazu, węgla oraz minerałów. Wydobycie na eksport stanowi 12 proc. PKB kraju, który jest największym na świecie eksporterem rudy niklu, węgla energetycznego i cyny rafinowanej. Ostatnio podjęto także kroki, które mają sprawić, by przychody z wydobycia surowców naturalnych pozostały w rękach państwa.
Negative Investment List to dokument określający dozwolony udział inwestorów zagranicznych w każdym sektorze gospodarki kraju. Niektóre sektory są całkowicie zamknięte dla firm spoza Indonezji. Dokument ten jest aktualizowany co trzy lata – ostatnio w kwietniu bieżącego roku. Choć na najnowszej liście znajdują się sektory, w których udział zagranicznego kapitału nieznacznie się zwiększył (m.in. przemysł farmaceutyczny i telekomunikacyjny), to w wielu innych (np. składowanie) został on obniżony lub całkowicie wyeliminowany (np. instalacje energetyczne lub usługi wsparcia dla wydobycia ropy i gazu). Tegoroczna lista zamknęła również dostęp zagranicznych firm do lądowych odwiertów ropy i gazu, choć poprzednio udziały te mogły sięgać nawet 95 proc. Uważa się, że jest to cios dla wielu potencjalnych inwestorów zagranicznych.
Choć Indonezja chroni w ten sposób swoje interesy, istnieje niebezpieczeństwo, że niektóre z jej działań mogą spowolnić rozwój gospodarczy, szczególnie gdy kraj zamyka się przed inwestorami zagranicznymi w sektorach, które mogłyby skorzystać z doświadczenia zachodnich firm. Jednym z przykładów może być szkolnictwo – obcokrajowcom nie wolno mieć bezpośrednich udziałów w instytucjach edukacyjnych.
Indonezja posiada ogromne zasoby młodej siły roboczej, istnieje jednak spore ryzyko, że zagraniczni inwestorzy nie będą w stanie w pełni wykorzystać jej potencjału z powodu braków w wykształceniu i niezdolności do komunikacji z międzynarodowym środowiskiem biznesowym. Znajomość języka angielskiego w Indonezji jest dużo słabsza niż w Malezji czy Singapurze. W rezultacie kraj ten nie może stać się centrum outsourcingu usług na taką skalę jak na przykład Filipiny. Środowisko biznesowe widzi, że Indonezja radzi sobie całkiem nieźle i ciągle się rozwija, choć proces ten mógłby być dużo szybszy, gdyby kraj posiadał prawdziwie niezależnego lidera.
W lipcu tego roku prezydentem Indonezji został dotychczasowy gubernator Dżakarty Joko Jokowi Widodo. Często przyrównuje się go do prezydenta USA Baracka Obamy ze względu na potencjalne zmiany w kwestiach socjalnych, jakie mogą nastąpić podczas jego prezydentury. Jokowi, który jest postrzegany jako prezydent bliski zwykłym ludziom, obiecał wyborcom wprowadzenie minimalnego wynagrodzenia, bezpłatną opiekę zdrowotną i walkę z korupcją. Jest on także bardziej liberalny w sprawach gospodarczych i nie szafuje nacjonalistycznymi hasłami tak często jak jego rywal Prabowo Subianto, który w kampanii ogłosił, że „Indonezja nie jest na sprzedaż”.
Chociaż sądzono, że wybory prezydenckie będą również papierkiem lakmusowym świadczącym o tym, czy Indonezja pragnie bardziej otworzyć się na kapitał zewnętrzny, to warto pamiętać, iż Jokowi stoi na czele rządu koalicyjnego, a jego partia PDI-P (Indonezyjska Partia Demokratyczna) musiała połączyć siły z garstką innych, nierzadko skrajnych ugrupowań, pragnących uzyskać dla siebie jak najwięcej miejsc w rządzie. Dlatego, nawet jeśli prezydent będzie chciał zliberalizować nieco politykę dotyczącą zagranicznych inwestycji, wszystko wskazuje na to, że będzie miał związane ręce. Z pewnością niebawem okaże się, jaka jest strategia nowego rządu, ale nie ulega wątpliwości, że Indonezja posiada ogromny potencjał, który musi teraz rozsądnie wykorzystać.
HOTELE W BUDOWIE
180-pokojowy hotel Raffles Jakarta, mieszczący się w kompleksie Ciputra World Jakarta, otworzy swoje podwoje pod koniec tego roku.
Marriott planuje otwarcie w tym roku 275-pokojowego hotelu JW Marriott Jakarta Kemang Village, a w 2015 dysponującego 208 pokojami hotelu JW Marriott Jakarta West St Moritz.
Starwood uruchomi w styczniu 160-pokojowy hotel Aloft, w marcu hotel Westin (250 pokoi), a w czerwcu Sheraton (300 pokoi). W styczniu 2016 r. planowane jest otwarcie 125-pokojowego hotelu St Regis Jakarta i 250-pokojowego W Jakarta, natomiast w lipcu 2017 do portfolio grupy dołączy kolejny, 140-pokojowy hotel Aloft.
Pierwszy w Dżakarcie hotel grupy Langham Hospitality Group będzie mieścił się w kompleksie handlowo-usługowym District Eight i zostanie oddany do użytku w 2017 r. Będzie dysponował 170 pokojami i 30 apartamentami.
Noclegi w Dżakarcie
● Keraton at the Plaza – A Luxury Collection Hotel Ten 22-piętrowy obiekt mieszczący się w centralnej dzielnicy biznesowej jest połączony z centrum handlowym Plaza. Każdy z jego 140 luksusowych pokoi posiada ogromny prysznic typu walk-in oraz możliwość skorzystania z usługi kamerdynera. Hotel posiada także 15-metrowy kryty basen oraz całodobową siłownię. Oprócz tego znajdziemy tu restaurację Bengawan specjalizującą się w kuchni meksykańskiej oraz dwie eleganckie sale konferencyjne. keratonattheplazajakarta.com
● Alila Jakarta Otwarty w 2001 r. 246-pokojowy hotel Alila Jakarta dysponuje eleganckimi i wygodnymi pokojami z przestronnymi łazienkami i dostępem do sieci. Atmosfera w hotelu jest niezwykle przyjemna, głównie za sprawą przyjaznego personelu. Hotelowa restauracja Shanghai Storm serwuje atrakcyjnie podane dania kuchni chińskiej. Hotel posiada odkryty basen, siłownię oraz spa, które w ubiegłym roku przeszło gruntowną renowację. Warto skorzystać także z usługi consierge, kóra na życzenie gości przygotowuje dokładny program zwiedzania miasta. alilahotels.com/jakarta
● Kemang Icon Biznesmeni przyjeżdżający do południowej części Dżakarty zapewne znają charakterystyczną sylwetkę hotelu Kemang Icon dysponującego 12 luksusowymi apartamentami – każdy z innym, oryginalnym wystrojem. Znajdująca się na dachu budynku restauracja Edge serwuje do pokoju dania à la carte, a z basenu bez krawędzi rozciąga się widok na tętniącą życiem dzielnicę Kemang. Hotel został otwarty w 2006 r. alilahotels.com/kemangicon
● Doubletree by Hilton Hotel Jakarta-Diponegoro Pierwszy w Indonezji hotel marki Doubletree by Hilton otworzył swoje podwoje w czerwcu tego roku w dzielnicy Menteng. Wszystkie jego 253 pokoje są wygodne i posiadają nowoczesny wystrój. W hotelu jest sala balowa, która może pomieścić do 700 gości w ustawieniu teatralnym, a także siedem mniejszych sal konferencyjnych. Znajdziemy tu także restaurację Open oferującą dania kuchni międzynarodowej, 60-metrowy basen oraz całodobową siłownię. doubletree.hilton.com
