MADRYT
Metro w stolicy Hiszpanii uruchomiono w 1919 roku. Przewozi ono dziennie około 2 milionów pasażerów między 300 stacjami, z których 81 powstało w latach 2003-2007.
Obecnie trwa budowa kilku nowych linii oraz rozbudowa już istniejących. Nowsze stacje, takie jak choćby Getafe Central są jasne i przestronne. Na Casa de Campo i Principe Pio znajdują się perony przesiadkowe. Wszystkie stacje są czyste, a na wielu peronach znajdują się ekrany telewizyjne nadające lokalne wiadomości. Na stacji Goya można podziwiać kopie grafik tego słynnego artysty, natomiast na Chamartin znajduje się ogromny „cyfrowy wodospad”.
Cała sieć, składająca się z 12 linii, ma 293 kilometry długości i jest czynna codziennie od 6:00 do 1:30 w nocy. Podróż z centrum miasta na lotnisko trwa zaledwie 12 minut. Najtańszy bilet jednorazowy kosztuje 1,50 euro. Na 12 stacjach można bezpłatnie wypożyczyć książki w bibliotekach zwanych „Bibliometro”. metromadrid.es
SZTOKHOLM
Pierwsza linia sztokholmskiego metra została otwarta w 1950 roku.
Obecnie ta nowoczesna sieć kolei podziemnej liczy sobie 108 km długości i składa się z trzech linii oraz 100 stacji, z których połowa znajduje się nad ziemią. W ciągu tygodnia pociągi kursują od 5:00 rano do 1:00 w nocy. W weekendy metro czynne jest przez całą noc, a pociągi kursują co 30 minut. Pojedynczy bilet strefowy ważny od 1 do 2 godzin kosztuje SKr 36 (ok. 17 zł), natomiast karta podróżna na jeden dzień to koszt rzędu SKr 115 (ok. 55 zł).
Władze metra uważają, że sztuka pomaga ograniczyć przestępczość i akty wandalizmu, dlatego też 90 stacji zdobią mozaiki, malowidła oraz instalacje artystyczne. Podobnie jak w Nowym Jorku, w latach 80. metro w Sztokholmie przegrywało z plagą graffiti , ale obecnie, każdy zdewastowany pociąg jest natychmiast wycofywany z eksploatacji i gruntownie czyszczony. sl.se/en
BERLIN
Poruszanie się po stolicy Niemiec jest czystą przyjemnością, za sprawą rozbudowanej sieci kolei podziemnej o nazwie U Bahn, która w 80% znajduje się pod ziemią.
System ten, mający całkowitą długość 146 kilometrów, składa się ze 173 stacji i 10 linii i jest zintegrowany z siecią S Bahn. Posiada on 15 linii, 166 stacji i dociera aż do sąsiedniego kraju związkowego – Brandenburgii. Metro U Bahn powstało w 1902. W 1961 linie łączące Berlin Wschodni z Zachodnim przestały funkcjonować, a stacje w Niemieckiej Republice Demokratycznej były zamknięte aż do upadku muru berlińskiego. W 1995 roku sieci obu części miasta zostały na nowo połączone.
Dziś z metra korzysta ponad milion pasażerów dziennie. Na wielu stacjach znajdziemy przykłady minimalizmu z lat 60. oraz popartu i postmodernizmu z lat 70. Linia U5 jest rozbudowywana w kierunku zachodnim, natomiast otwarta w 2009 roku linia U55 (rozszerzenie U5) łączy dworzec Berlin Hauptbahnhof z Bundestagiem i Bramą Brandenburska, a do 2017 roku dotrze aż do Placu Aleksandra.
Bilety jednorazowe są ważne przez dwie godziny i kosztują 2,30 euro. Pociągi kursują często i punktualnie, a cała sieć czynna jest od 5:00 rano do 1:00 w nocy (w weekendy przez całą noc). Na wszystkich stacjach i w tunelach można korzystać z telefonów komórkowych, a w wielu wagonach znajdują się ekrany telewizyjne. Pociągi są czyste, bezpieczne i można do nich wejść nawet z rowerem, oczywiście za dodatkową opłatą. bvg.de
